لینیک لو روو کلولند، مرکز درمان و تحقیق بیماری‌های حاد عصبی است که توسط فرانک جهری طراحی و در لاس‌وگاس ساخته شده است

نمای فولادی و منحصر ساختمان، آن را از سایر نما‌ها متمایز می‌کند. کلینیک چهار طبقه دارای دفاتر مختلف پزشکی، اتاق انتظار و فضای تحقیقاتی است.

این مرکز 100 میلیون دلاری شامل دو قسمت است که به وسیله یک محوطه با هم در ارتباطند.

در قسمت شمال ساختمان، مرکز تحقیقات و بیمارستان قرار دارد و بخش جنوبی برای تامین بخشی از هزینه‌های تحقیقاتی به مراسم مختلف مانند ازدواج و میهمانی‌های خاص اختصاص یافته است.

برای جلوگیری از تولید و تکثیر کپک در ماشین‌ لباس‌شویی‌تان، پس از هر بار شستشوی لباس‌ها، درب آن را کاملا باز بگذارید تا هوا و بخار درون‌اش کاملا خارج شود و محیط خشکی درون ماشین به وجود بیاید.

شاید تصور اینکه ماشین لباس‌شویی باعث بروز بیماری‌های آلرژیک یا پوستی بشود، برایتان دشوار باشد. اما حقیقت این است که برخی میکروب‌ها و قارچ‌هایی که در اثر استفاده نادرست از ماشین لباس‌شویی، درون آن تولید و تکثیر می‌شوند، قادرند سلامت ما را به خطر بیندازند. این مطلب، نگاهی می‌اندازد به خطاهای هشت‌گانه استفاده از ماشین لباس‌شویی که ممکن است هرکدام از ما مرتکب شویم و سلامت‌مان را به دست‌ خودمان تهدید کنیم....

خطای اول:

گذاشتن ماشین لباس‌شویی در یک فضای کوچک. کم نیستند افرادی که ماشین لباس‌شویی را درون رخت‌کن حمام، انباری یا حیاط خلوت سقف‌دار قرار می‌دهند و نمی‌دانند که با این کار چه خیانتی به خود و اعضای خانواده‌شان می‌کنند! ماشین لباس‌شویی باید در یک محیط باز مثل آشپزخانه قرار گیرد تا بتوان بعد از اتمام کار، قدری پنجره‌ را باز گذاشت تا هوا و بخار متصاعدشده از آن، محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها و کپک‌ها به وجود نیاورد.

قراردادن ماشین لباس‌شویی در مکانی مثل حمام، باعث تکثیر قارچ‌ها و کپک‌ها و سرایت آنها به لباس‌های داخل حمام، پرده حمام و لوازمی مثل لیف می‌شود و عاقبت این سرایت چیزی نیست جز ابتلا به آلرژی و بیماری‌های پوستی! بنابراین سعی کنید که ماشین لباس‌شویی‌تان را در محیط‌های باز نگهداری کنید و اگر هم قادر به این کار نیستید، حداقل تا ساعاتی پس از اتمام کارشستشو، در حمام، انباری یا خیاط خلوت‌تان را باز بگذارید.

خطای دوم:
شستن ملحفه‌ها با آب ولرم. خیلی‌ها برای حفظ رنگ و رو یا دیرتر کهنه شدن روتختی، روبالشی و ملحفه‌ها، آنها را با دور کند ماشین‌ لباس‌شویی و آب ولرم می‌شویند؛ در حالی که رابرت ویتز، میکروبیولوژیست، این کار را تنها یک آب‌تنی لذت‌بخش برای این‌گونه کالاها می‌داند و می‌گوید: "یکی ازبهترین مناطق برای حفظ گرد و غبار و ایجاد آلرژی، روتختی‌ها و روبالشی‌ها هستند، بنابراین همه افراد باید حداقل هر دو هفته یک بار کلیه لوازم خواب‌شان را با آب کاملا داغ و با دور تند ماشین لباس‌شویی بشویند و برای جلوگیری از آلرژی‌زا شدن، آنها را درون خانه و به دور از گرد و غبار محیط بیرون از منزل خشک کنند."

خطای سوم:

حبس هوا در ماشین لباس‌شویی. کپک‌ها به ندرت در محیط‌های خشک تولید می‌شوند اما مناطق مرطوب، جولانگاه‌ تولید و تکثیر انواع کپک‌ها هستند. تماس کپک با لباس‌ها باعث بروز احتقان، خارش چشم‌ها و خس‌خس سینه در افراد می‌شود. این علایم وقتی به صورت شدید‌تر و گسترده‌تر در فرد ظهور می‌کند که او به آسم یا‌ آلرژی هم مبتلا باشد. بنابراین برای جلوگیری از تولید و تکثیر کپک در ماشین‌ لباس‌شویی‌تان، پس از هر بار شستشوی لباس‌ها، درب آن را کاملا باز بگذارید تا هوا و بخار درون‌اش کاملا خارج شود و محیط خشکی درون ماشین به وجود بیاید.

رابرت ویتز، خشک کردن لاستیک دور در و حتی محفظه درونی ماشین به وسیله یک دستمال خشک را هم برای جلوگیری از حمله کپک‌ها موثر می‌داند. او حتی پا را از این حد فراتر گذاشته و می‌گوید: "برای اطمینان از نسل‌کشی کپک‌ها باید پس از هر باراستفاده، ماشین لباس‌شویی‌تان را با باد سرد سشوار خشک کنید!"

خطای چهارم:
شستن لباس زیر با ماشین لباس‌شویی. به گفته دکتر چارلز جبرا، استادمیکروبیولوژی دانشگاه آریزونا، لباس‌های زیر یکی از اصلی‌ترین منابع انتشار میکروب در فضاهای بسته و مرطوب‌ هستند. به همین دلیل بهتر است که هنگام شستشو با سایر لباس‌ها، درون یک محفظه قرار نگیرند. از طرف دیگر، ممکن است آلودگی بیش از حد البسه دیگر به لباس زیر افراد سرایت کند وموجب تحریک پوستی یا حتی عفونت دستگاه تناسلی در آنها شود. به عقیده دکتر جبرا، لباس‌های زیر باید با آب کاملا داغ و مواد شوینده شسته و برای خشک شدن زیر نور مستقیم آفتاب قرار گیرند. او همچنین برای پیشگیری از ماندگاری میکروب‌ها در ماشین‌لباس‌شویی توصیه کرد که پس از هر سه یا چهار بار استفاده، یک دور آن را به صورت خالی از لباس و ریختن موادضدعفونی‌کننده، روشن کنید.

خطای پنجم:
استفاده از شوینده‌های نامناسب. بعضی‌ها به خاطر اینکه پوست دست‌شان نسبت به بعضی شوینده‌ها حساس است، ترجیح می‌دهند لباس‌های‌شان را درون ماشین لباس‌شویی بریزند و این‌طوری از هر نوع شوینده‌ای که دوست داشتند استفاده کنند اما پژوهشگران دانشگاه واشنگتن می‌گویند اگر پوست دست شما نسبت به ماده شوینده خاصی حساسیت دارد، به هیچ‌وجه نباید از آن ماده درون ماشین لباس‌شویی‌تان استفاده کنید زیرا با این کار حساسیت پوستی را به کل بدن‌تان منتقل خواهید کرد. آنها همچنین استفاده از شوینده‌ها و نرم‌کننده‌های معطر را برای شستن لباس کودکان، نوزادان و افراد مبتلا به آسم و آلرژی مناسب نمی‌دانند. به علاوه، پژوهشگران معتقدند که بهتر است لباس نوزادان هم مانند لباس‌های زیر، با دست و با مواد شوینده ملایم شسته شوند.

خطای ششم:
رها کردن لباس‌های شسته شده برای مدتی طولانی. یکی دیگر از خطاهای نسبتا رایج و بیماری‌زا در مورد ماشین لباس‌شویی، رها کردن لباس‌های شسته‌شده به مدت طولانی درون آن است. در حالی که به عقیده دکتر جبرا، باقی ماندن لباس‌های خیس درون ماشین لباس‌شویی، بیشتر از 30 دقیقه یعنی تولید کپک و باکتری‌های آلرژی‌زا. بنابراین به توصیه وی، تنها زمانی ماشینلباس‌شویی‌تان را روشن کنید که مطمئن باشید در خانه هستید و می‌توانید پس از پایان شستشو، بلافاصله لباس‌ها را از درون آن خارج کرده و پهن کنید.

خطای هفتم:
پرکردن ماشین با لباس‌های کثیف از چند روز قبل. این خطا از آن دست اشتباه‌هایی است که اکثر خانم‌ها آن را مرتکب می‌شوند. خانم‌ها معمولا برای جلوی چشم نبودن لباس‌های کثیف، آنها را درون ماشین لباس‌شویی می‌ریزند تا زمانی که ماشین کاملا پر از لباس شد، آن را روشن کنند. غافل از اینکه عرق، رطوبت و آلودگی لباس‌ها می‌توانند زمینه‌ساز تولید انواع میکروب‌ها و رخنه کردن آنها درون لباس‌ها شوند. میکروب‌هایی که در محفظه‌های ریز لباس‌ها رخنه می‌کنند تا در فرصت مناسب شروع به فعالیت‌هایی کنند که موجب ناراحتی‌های پوستی در ما می‌شود.

خطای هشتم:
شستن کفش و لباس‌های گلی با ماشین لباس‌شویی. اگر خسته و کوفته از مسافرت یا کوهنوردی برگشته‌اید و حال و حوصله شستن کفش و لباس گلی‌تان را ندارید، بهتر است به جای پرتاب کردن آنها درون ماشین لباس‌شویی، گوشه حیاط یا حمام قرارشان دهید تا خوب خستگی‌تان در برود. میکروب و آلودگی‌های پنهان شده در گل و لای ممکن است تا مدت‌ها درون ماشین‌لباس‌شویی باقی بماند و به سایر لباس‌های‌تان هم نفوذ کند، بنابراین بهتر است لباس‌هایی که گل و کثیفی از سر و کول‌شان بالا می‌رودرا با دست بشویید.

منار یا مناره که در قدیم به آن چراغدان و چراغپایه نیز گفته می‌شده در لغت به معنای کانون یا محل نور و روشنایی و جای نار است.

در دوران پیش از اسلام مناره یا میل راهنما را جهت راحتی مسافران می‌ساختند. این هادیان قافله‌ها و راهنمایان کاروان‌ها را عموما" در کنار راه‌ها و جاده‌ها می‌ساختند و در تاج آنها آتشی روشن کرده تا گمگشتگان با دیدن نور آنها در شب‌های تاریک یا روزهای مه گرفته راه را از بی‌راه تشخیص دهند.

منره‌ها یا میل‌ها، از همان ابتدای ساخت‌شان بنایی مستقل بوده‌اند و ربطی به بنایی دیگر نداشته‌اند. از میل‌ها در دوران باستان برای پیام‌رسانی، پست و راهنمایی راه‌ها استفاده می‌شده؛ هر چند تزئین‌های عالی آ‌ن‌ها جای بحث دربارة کاربردشان را باز می‌گذارد.

همچنین مناره یا میل، راهنما یا پیام‌رسانی است که با استفاده از پرتوهای نور، پیام‌های رمزی مثل تلگراف به مناطق دورتر فرستاده می‌شده.

در واقع یک مناره، نمونه‌ای با کاربرد بَعدی مورس و تلگراف است که با پوشاندن جلوی پرتوها و سپس کنار بردن آن مانع، پیامی رمزی را ارسال می‌کرده‌اند. در ایران نزدیک به 30 میل یا مناره منفرد وجود دارد.

بیشتر میل‌های ایران متعلق به سده‌های چهارم تا ششم. همگی میل‌ها یک پلکان برای بالا رفتن دارند و بعضی‌ هم (مثل منار گار) دو پلکان مارپیچی و کاملا مجزا دارند.

در ورودی پلکان معمولا فاصله زیادی با سطح زمین دارد و دلیلش هم این است که هر کسی از آدم گرفته تا جانور، راحت نتواند وارد آن شود.

قدیمی‌ترین میل راهنمای موجود میل اژدهاست. بنایی 7 متری متعلق به دوره اشکانیان در غرب نورآباد ممسنی که در بالای آن آتشدانی سنگی قرارداشته است.

مناره از 3 بخش تشکیل می‌شود: پایه، ساقه و تاج. هر ساقه یا بدنه دارای بخش‌های دکل، پلکان و نورگیر است.

بدنه مناره‌ها داراى روزنه‌هاى بزرگ و کوچکى هستند که روشنایى داخل مناره را تأمین می‌کنند. تاج مناره در قسمت بالا قرار دارد و مطابق سبک‌ها و روش‌هاى هر سرزمینى به گونه‌ای زیبا ساخته می‌شوند.

مهدی عاشوری، جوان 27ساله اهل تنکابن مازندران، چندین سال فعالیت ورزشی داشته؛ دو سال تکواندو، 8 سال کشتی محلی و پانزده سال دو و میدانی؛ در مسابقات دو و میدانی استان تهران در سال 1382مقام اول را کسب نموده و در سال 1385در مسابقات المپیک دو چهارصد متر شرکت نموده ...

و در سال 2001 در مسابقات بین المللی ادمانتون مقام دوم رشته سرعت را کسب نموده است.

در گذشته در تیم ملی کم بینایان بوده و امروز به مدد عمل جراحی چشم می‌تواند همه چیز را واضح ببیند.

به گزارش برنا، عاشوری برای ثبت رکورد گینس چهار سال تمرین کرده و توانسته است سی و یک دقیقه در غار یخی در وسط یخ‌ها بماند و درباره تیم ملی نابینایان توضیح می‌دهد: یکی از چشم هایم با شماره 29 و دیگری با شماره 8 آسیب دیده بود و پس از یک عمل جراحی سنگین همه چیز را واضح می‌بینم و به همین دلیل تا زمانی که چشم هایم ضعیف بود در تیم نابینایان بودم و زندگی در آن زمان بسیار سخت بود.

قهرمان دو و میدانی درباره نظرات دیگران درباره کارهایش می‌گوید: خیلی‌ها با دیدن کارهایم روحیه گرفته‌اند و بسیاری را سراغ دارم که با دیدن فیلمم، سیگار را کنار گذاشته‌اند.

او درباره خطرهای کارهایش گفت:انجام این کارها بسیار خطرناک است. اگر فردی در این شرایط وارد شود، پس از گذشت دو دقیقه قلب او از کار می‌افتد و انجام این اقدامات حتما باید با تمرینات مداوم و با نظارت تیم پزشکی انجام گیرد و من هم چهار سال است که برای انجام این کارها تمرین می‌کنم.

مهدی عاشوری درباره تمایلش برای ثبت اسمش در رکوردهای گینس گفت: برای این کار با نمایندگان گینس مذاکره کردم و آنها گفته‌اند اگر بخواهیم برای ثبت رکورد به ایران بیاییم 25 میلیون تومان هزینه دارد. من توانستم در اسفند ماه 89 در مدت زمان 2ساعت و 15 دقیقه در غار یخی، رکورد مرد چینی در این زمینه را بشکنم.

مرد یخی جوان درباره تمریناتش گفت:در ارتفاعات کوه‌های شاهان شهر و یکی از آبشارهای بلند آن تمریناتی کرده ام و می‌توانم بیش از دو ساعت در آب‌های سرد زیر صفر درجه بمانم و تنها به دلیل نبود تیم پزشکی نتوانستم این کار را انجام دهم.

درباره معنویتی که در تمریناتش دارد و به پشتوانه و توکل و توسل به اهل بیت (ع) تمرین می‌کند گفت: برای انجام این گونه اقدامات باید ایمان قوی داشته باشی و ذکر یا زهرا (س) در تمام تمریناتم است.

عاشوری بیشتر وقتش را برای ورزش اختصاص می‌دهد اما در کنارش نیز شغلی دارد و درباره آن می‌گوید: شغل من آشپزی است؛ اما معمولا خودم غذاهای سرد می‌خورم.

 
او درباره اقدام بعدی‌اش می‌گوید: می‌خواهم بیش از دو ساعت را در زیر یک آبشار هفتاد متری بایستم و توصیه می‌کنم هیچ کس این گونه کارها را انجام ندهند. این گونه اقدامات حتما باید با تمرینات و زیر نظر پزشک انجام گیرد. در کنارش هم باید ایمان داشته باشی. بدون ایمان نمی‌شود این کار را انجام داد. گزارشگرها و فیلمبردارهایی که به همراهم آمده بودند؛ همه‌شان ترسیده بودند و نمی‌توانستند جلو بیایند. کارهایی سخت تر از این کار را هم در نظر دارم. پیشنهاد داده ام دو ساعت در قطب شمال، شنا کنم و اگر شرایط این کار را برایم فراهم نمایند این کار را انجام می‌دهم.

درباره احساس‌اش پس از خروج از یخ ها(پس از یک ساعت) گفت: تا مدت بیست و پنج دقیقه هیچ چیز را احساس نمی‌کردم. در این فضا خدا به انسان نزدیک می‌شود. آب مهریه حضرت زهرا (س) است و هر کس در آب برود، پاک می‌شود.

تمام دستانم قرمز و خون در بدنم لخته شده بود و تنها با توکل به خدا توانستم از آب خارج شوم. جالب این است که زمانی که به خانه می‌رفتم 4 یا 5 بستنی خوردم.

درباره چگونگی پیدا شدن ایده هایش، درباره رفتن در غار یخی و درون آب‌های سرد زیر صفر درجه گفت: من اهل مازندران هستم و مدتی را صیاد بوده ام و ارتباطم با آب اینگونه است. آب سرد و ورزش، انسان را جوان نگه می‌دارد و همیشه نیز با آب سرد حمام می‌کنم.

مهدی عاشورایی درباره لقب‌هایی که به او می‌دهند گفت: دوستانم اسم من را «مرد یخی» گذاشته‌اند و کم کم مرا آدم فضایی هم صدا می‌کنند. اولین مرتبه‌ای که درون آب سرد رفتم 5 دقیقه بود و با تمرینات بسیاری که داشته ام پس از 4 سال این هفته، می‌خواهم بیش از دو ساعت در آب زیر صفر درجه همراه یخ بمانم.

سینماگرافی: عکسهای متحرک بسیار زیبا از جیمی بک